«…Μ΄ ακόμη και το σήμερο, στις δεκαφτά του Μάη
ούλο τ’ ασκέρι φαίνεται
με τον Χατζημιχάλη.Και πολεμούν στα σύννεφα
κι ακούγοντ΄ οι μπουρμπάδες.
Φωνές και αλογοπεταλιές
στου Καστελλιού τσι μπάντες.
Ούλ΄ οι αλαφρόστρατοι,
θωρούν τσι και τρομάζουν,
μα κείνοι -Θεός σχωρέσει των- κανένα δεν πειράζουν……..
Άραγες κι είντα θέλουσι
κι είντα μασέ θυμίζουν;
Αυτούς που σφάχτηκαν εκειά και τα βουνά ραΐζουν…»
Κάθε που τελειώνει ο Μάιος και λίγο πριν χαράξει και κατακάτσει η πρωινή καταχνιά, εκεί, δίπλα σχεδόν στη θάλασσα του Λιβυκού σε απόσταση αναπνοής από τα Σφακιά, 188 χρόνια τώρα, η ίδια μάχη επαναλαμβάνεται μέσα στις πρωινές δροσοσταλίδες με τους …μπουρμπάδες (τον ορυμαγδό των όπλων) να τρομάζουν τους …αλαφρόστρατους (τους αλαφροΐσκιωτους).
ΔΕς επίσης : Δροσουλίτες το μεταφυσικό φαινόμενο εδώ : iscreta.gr