Η ασκητική ζωή του Αγίου Αντωνίου αλλά και η χρονολογική τοποθέτηση της γιορτής του στα μέσα του Γενάρη, εποχή με πολύ κρύο έδωσαν αφορμή στο λαό να διατυπώσει παροιμίες και φράσεις με το όνομα του Αγίου Αντωνίου.
Επιμέλεια: Βασιλική Παπουτσάκη ,φωτογραφία-Foto.Kik
“Έχει τ΄Αγιαντωνιού την υπομονή!” (Αφού ο ασκητισμός σημαίνει και εγκαρτέρηση).
“Ειναι σωστός Αγιαντώνιος!” (Λέγεται για τους πολύ αδύνατους ).
“Είναι για τον Αγιαντώνη!” (Δηλ. είναι τρελός και δαιμονισμένος , διότι τους τρελούς συνιθίζουν να τους πάνε για θεραπεία σε αγίους ασκητές).
“Βουβαμός τ’ Αγιαντωνιού!” (αυτοί που θεραπέυονται δεν μιλούνε…
“Κακή ροπή τ’ Αγιαντωνιού!” κι αυτό σημαίνει τον βαρύ χειμώνα, γύρω από τη γιορτή του Αγίου Αντωνίου.
Για την κακοκαιρία :
Σ’ τσι δεκαφτά του Γεναριού
είναι κερά τ’ Αγιαντωνιού.
Τοτε σας, κερά μαντόνα
είν’ η φούρια του χειμώνα.
και
