Σήμερα 29 Αυγούστου είναι του Άι Γιαννιού του ρηγολόγου η του μεσοκαμπίτη , του Αγίου που είναι σημείο αναφοράς η γιορτή του κάθε χρόνο για όλους τους Λασιθιώτες και όχι μόνο.
Εκεί καταμεσής του κάμπου είναι κτισμένη η εκκλησία του Αγίου και όχι τυχαία στον ομφαλό του εύφορου κάμπου και θεωρείται από όλους τους Λασιθιώτες ο κοινός Άγιος τους και προστάτης τους.
Λένε ότι στα παλιά χρόνια ο κάμπος που πλημμύριζε συχνά ως το σημείο περίπου που είναι κτισμένη η εκκλησία του Αγίου και καταστρεφόταν οι σοδειές πάνω από τα λιμνάζοντα νερά κάποιοι έβλεπαν μια μορφή να πλανιέται που έμοιαζε του Άι Γιάννη και έτσι αποφάσισαν και έκτισαν την εκκλησία του.
Τι θυμάμαι και τι έχω ακούσει για την γιορτή της χάρης του.
Το πανλασιθιώτικο πανηγύρι του Άι Γιάννη είναι το μεγαλύτερο και το ωραιότερο από όλα τα πανηγύρια στο Οροπέδιο και χιλιάδες κόσμος μαζευόταν από παλιά στην χάρη του και τα γλέντια με τους χορούς δίναν και παίρναν σε όλα τα χωριά του από την παραμονή της χάρης του.
Μέρα νηστείας είναι αλλά τα τελευταία χρόνια είχε καθιερωθεί να κρατάει η νηστεία μέχρι το απόγευμα.
Μέρες πριν παλιά στα σπίτια γινόταν οι σχετικές ετοιμασίες,ασβεστόματα,φτάζυμα,άρτοι και ότι άλλο σχετικό θα χρειαζόταν για τον Άγιο και για τους μουσαφίριδες που θα ερχόταν από τις άλλες επαρχίες.
Μέρα “σκολινή” για όλους και με την πιο καλή τους φορεσιά για να τιμηθεί ο Άγιος,ακόμα και τα ζωντανά του κάθε σπιτιού και αυτά έπρεπε να είναι λόγο της μέρας ευχαριστημένα από τα αφεντικά του σπιτιού.
Οι ακούραστοι εργάτες του κάμπου οι ανεμόμυλοι και αυτοί τιμούσαν τον Άγιο τους καθώς δεν έβλεπες κανένα μύλο να έχει απλωμένα τα πανιά του αυτή την μέρα.
Πρωί-πρωί έβλεπε κάποιος καραβάνια με πεζοπόρους και καβαλάρηδες με “χτήματα” στολισμένα με χεράμια και μπατανίες να κατευθύνονται στον Άγιο από όλους τους δρόμους και σιγά-σιγά αργότερα με τα σκαφτικά τα τρίκυκλα ,τα αυτοκίνητα που μπήκαν και αυτά στην ζωή μας.
Η χαρά δε των παιδιών ήταν απερίγραπτη καθώς έστω και ένα μικρό δωράκι θα το λάμβαναν στο πανηγύρι από τους δεκάδες πάγκους που υπήρχαν έξω από την εκκλησία με διάφορα παιγνίδια η φαγώσιμα ,παστέλια,μαντολάτα κ.α
Σήμερα μπορεί πολλά να άλλαξαν ως προς τις συνήθειες και τα έθιμα στην χάρη του Αγίου Ιωάννου αλλά συνεχίζεται και γιορτάζεται με πλήθος κόσμου από ντόπιους και ξένους.
Θεωρώ ότι ο Άι Γιάννης είναι ο Άγιος που όλους τους Λασιθιώτες τους ενώνει και τους κάνει να βλέπουν ο κάθε Λασιθιώτης τον άλλο σαν συγχωριανό του.
Η φωτογραφία είναι οικογενειακή στις 29-08-1966,ημέρα της χάρης του Αγίου έξω από την εκκλησία με χωριανούς και συγγενείς.
ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Κείμενο, φωτογραφία: Νικόλαος Φουκαράκης
