O κυνηγός (αληθινή αστεία κρητική ιστορία)

Δυο χρόνους κουβαλούσε το τζιφτέ ο Μανόλης μα « μήδε λαγό μήδε φτερό»..

Είχε μεγάλο καημό ο κακομοίρης. Οι χωριανοί του ,που κατέχανε τον καημό του σκαρώσανε μια που την εφύσα και δεν εκρύωνε!

Είπανε στο Γιώργη που ήτανε καλός κυνηγός, και τους έδωσε μια λαγοπροβιά. Τη γεμίσανε με άθο (στάχτη) και την πήγαν σ΄ ένα χωράφι λίγο έξω από χωριό. Τη βάλανε πίσω από ένα θάμνο με τα αυτιά του λαγού να είναι ολόρθα και να φαίνονται.

Ύστερα στο καφενείο που έπινε τσι ρακές του.

  • Μανώλη έλα γερά γερά και ο λαγός κάθεται στο χωράφι του Λευτέρη , πίσω από το θύμο. (θυμάρι)

Παίρνει αυτός το τζιφτέ , επήγε στο χωράφι , είδε τα αυτιά του λαγού ολόρθα και του ΄διασε  το τζιφτέ… Ετρύπησε η προβιά , και σύννεφο σηκώθηκε ο άθος!!

Οι άλλοι που παρακολουθούσανε εσκάσανε στα γέλια!

Αυτός ο κακομοίρης ελούφαξε, εντράπηκε και το τζιφτέ δεν τον ξανάπιασε. Κατά πως λένε τονε πούλησε..

καταγραφή: Παπουτσάκη Βασιλική Απρίλιος 2015 Ρέθυμνο

 





Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.