Μια βόλτα στα σοκάκια της Μυρτιάς

Πολύ κοντά στο Ηράκλεια μόνο 15 χιλιόμετρα ,  στη βόρεια πλευρά του Δήμου «Ν. Καζαντζάκης» και σε υψόμετρο 360 μέτρων, βρίσκεται το πανέμορφο χωριό Μυρτιά..

Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέφτηκα τη Μυρτιά.  Ίσως είναι η πρώτη φορά που πήγα την άνοιξη.

Λουλουδισμένα σοκάκια, χαρούμενοι άνθρωποι. Μικρές συντροφιές στα καφενεία. Οικογενειακές συγκεντρώσεις στις δροσερές αυλές.

Επιμέλεια- Φωτογραφίες: Βασιλική Παπουτσάκη

Βόλτα στα σοκάκια της Μυρτιάς σημαίνει, περίπατος στα βήματα του Καζαντζάκη.

Και να μην το θες «αναγκάζεσαι» να γίνεις μέρος του σκηνικού.

Οι τοίχοι μιλούν και διηγούνται . Αποφθέγματα του Μεγάλου συγγραφέα με τέχνη έχουν αποδοθεί και προκαλούν ακόμα και αυτόν που δεν έχει ποτέ διαβάσει τον Καζαντζάκη, να έρθουν σε μια πρώτη επαφή μαζί του.

Οι Βαρβάροι

Ο  Καζαντζάκης,  στο έργο του «Αναφορά στο Γκρέκο» μας λέει ότι η ονομασία Βαρβάροι προέρχεται από όσους απόμειναν μετά τη σφαγή τους από τους στρατιώτες του Νικηφόρου Φωκά (Άραβες, Σαρακηνοί), οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε μερικά χωριά της περιοχής, μεταξύ αυτών και στους Βαρβάρους. Ο ίδιος δήλωνε με περηφάνια πως στο αίμα του κυλά αίμα κουρσάρων! Οι κουρσάροι ήταν άνθρωποι περήφανοι, πεισματάρηδες, λιγομίλητοι, λιγόφαγοι και μονόχνωτοι,

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι κάτοικοι υπέφεραν πολύ, κυρίως γιατί δεχόταν επιδρομές από τους Τούρκους που έμεναν στο διπλανό χωριό, στους Αστρακούς.

Στην επανάσταση κατά των Τούρκων, για να προστατευτούν έφευγαν και πήγαιναν στο Λασίθι ή στο Μοχό.

Σύμφωνα με την παράδοση, στη γιορτή του Αη-Γιάννη στις 7 του Γενάρη, μεγάλη ομάδα Τούρκων αποφάσισε να επιτεθεί στο χωριό. Οι κάτοικοι ήταν άοπλοι. Διέθεταν μόνο 12 όπλα. Ωστόσο επιστράτευσαν τις δυνάμεις τους και ό,τι αυτοσχέδιο όπλο μπορούσαν και συγκεντρώθηκαν σ” ένα ύψωμα. Φτάνοντας οι Τούρκοι είδαν πάνω στο ύψωμα τους κατοίκους και νόμισαν ότι ήταν πάρα πολλοί. Έτσι φοβήθηκαν κι έφυγαν. Οι κάτοικοι απέδωσαν αυτό το γεγονός στον Αη-Γιάννη και το θεώρησαν θαύμα.

Στη Γερμανική κατοχή οι κάτοικοι οργάνωσαν σαμποτάζ εναντίον των Γερμανών και συμμετείχαν στη Μάχη της Κρήτης.

Στο χωριό υπάρχουν πολλές εκκλησίες. Είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρα, περίπου 100 χρόνων, η Παναγία (Ευαγγελισμός) που η παράδοση λέει πως χτίστηκε σε 40 μέρες, προθεσμία που είχε καθοριστεί από τους Τούρκους, ο Άγιος Αντώνιος, τα Γενέθλια της Θεοτόκου που είναι και ο πολιούχος του χωριού.

Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Καλλιεργούν το αμπέλι και την ελιά.

Το μουσείο

Το στολίδι του χωριού είναι το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη, το οποίο ίδρυσε ο σκηνογράφος Γιώργος Ανεμογιάννης, καθώς και το κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας, που ίδρυσε ο Δήμος σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης και τους Συνδέσμους Φιλολόγων Κρήτης.

Η ίδρυση του Μουσείου

Το Μουσείο Καζαντζάκη αποδίδει τιμή στον σπουδαίο άνθρωπο του πνεύματος, τον συγγραφέα, στοχαστή, φιλόσοφο, πολιτικό, ταξιδευτή Νίκο Καζαντζάκη.

Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του πατρογονικού χωριού του Νίκου Καζαντζάκη, τους ιστορικούς Βαρβάρους (σημερινή Μυρτιά). Η Έκθεση του Μουσείου στεγάζεται σε χώρο, ο οποίος διαμορφώθηκε εκεί όπου βρισκόταν το πατρικό σπίτι της οικογένειας Ανεμογιάννη, οικογένειας συγγενικής με τον καπετάν Μιχάλη, τον πατέρα του συγγραφέα.

Ιδρύθηκε το 1983 από τον Γιώργο Ανεμογιάννη, σκηνογράφο-ενδυματολόγο, έναν από τους πρωτοπόρους του θεάτρου στην Ελλάδα. Βασικός στόχος του ήταν να διασωθεί η μνήμη του συγγραφέα και να προβληθεί το έργο και η σκέψη του. Σημαντική βοήθεια προσέφερε η Ελένη Σαμίου-Καζαντζάκη, δεύτερη σύζυγος του συγγραφέα.

Η τελετή εγκαινίων του Μουσείου πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1983, από την τότε υπουργό Πολιτισμού, Μελίνα Μερκούρη.

.

.

.

0

.

.