Απόψε το τραγούδι θα `ναι σαν προσευχή,
θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά
Απόψε τη σελήνη δεν τη γελάει κανείς,
βασιλικό χαϊδεύει με το `να χέρι της,
κι εγώ που δεν κοιμάμαι, εγώ που ξαγρυπνώ,
δεν ξέρω αν θα πεθάνω, ή αν θα γεννηθώ.
Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό
ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό,
τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει,
πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά.
Στίχοι -μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
