Συνέντευξη στο συνεργάτη του Iscreta.gr
Γιώργο Παπουτσάκη
Κύριε Βαδιβούλη, πρόσφατα, στις 20/12, δημοσιεύθηκε ένα άρθρο σας στο ΒΗmagazino με τίτλο “Στο μυαλό τεσσάρων μεγάλων”, όπου αναλύεται, μέσα από τη γραφή τους, ο χαρακτήρας των Freud, Marx, Καβάφη αλλά και του μεγάλου κρητικού λογοτέχνη Νίκου Καζαντζάκη. Έχετε ειδικευτεί στη γραφολογία, δηλαδή στην ανάλυση του χαρακτήρα των ανθρώπων, όπως προκύπτει από το γραφικό τους χαρακτήρα. Πείτε μας, ποια στοιχεία του χαρακτήρα μπορούν να αναλυθούν από το γραφικό χαρακτήρα;
Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι η γραφολογία δεν ασχολείται αποκλειστικά με την ανάλυση του χαρακτήρα μέσω της γραφής. Πέραν αυτού του, όντως, πολύ σημαντικού κλάδου της γραφολογίας, υπάρχει και η δικαστική γραφολογία η οποία σκοπεί στην διάγνωση της αυθεντικότητας ή της πλαστότητας χειρογράφων (επιταγών, διαθηκών, εξοφλητικών αποδείξεων, ανωνύμων επιστολών κλπ), στο πλαίσιο δικαστικής διαμάχης. Επίσης, η γραφολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην επιλογή προσωπικού, στον επαγγελματικό προσανατολισμό, στον σωφρονισμό κρατουμένων κλπ.
Είναι σημαντικό να πούμε ευθύς εξ αρχής, ότι η ηλικία και το φύλο είναι πάντοτε δεδομένα και όχι ζητούμενα στη γραφολογική ανάλυση του χαρακτήρα. Δεν μπορεί κανείς λοιπόν να δώσει δείγμα γραφής με την ερώτηση: “ποια η ηλικία του γράφοντος;” όπως και αν η γράφουσα χείρα ανήκει σε άνδρα ή γυναίκα. Σε ό,τι αφορά την ηλικία, οι βιολογικές δυνατότητες του καθενός είναι διαφορετικές (άλλοι γράφοντες γερνούν πρόωρα σε ό,τι αφορά τη γραφή τους, άλλοι όχι) ενώ το φύλο στη γραφολογία είναι καθαρά ψυχολογικό, οπότε αν δούμε γράφοντα υπερευαίσθητο, με υπεραναλυτική σκέψη, ανασφάλειες κλπ ίσως σκεφτούμε ότι πρόκειται για γυναίκα, αλλά στην πραγματικότητα να ανήκει σε άνδρα. Από εκεί και πέρα, ο δρόμος είναι ανοιχτός: ο τρόπος προσέγγισης σε ανθρώπους και καταστάσεις, η αισιόδοξη ή απαισιόδοξη ματιά στη ζωή, οι αντιδράσεις σε ερεθίσματα και καταστάσεις ή συμπεριφορές, η φαντασία, η δημιουργικότητα, οι ρυθμοί, οι δισταγμοί, οι εγωισμοί, η ισχυρογνωμοσύνη, η φαντασία, οι χρόνοι αντίδρασης σε καταστάσεις (με τα θετικά και τα αρνητικά του κάθε χαρακτηριστικού) είναι ενδεικτικά κάποια από τα στοιχεία του χαρακτήρα που “αλιεύει” ένας γραφολόγος μέσα από ένα χειρόγραφο.
Μπορεί από την ανάλυση αυτή να φανούν στοιχεία παραβατικότητας και αν ναι πως μπορεί αυτό να το χρησιμοποιήσει η δικαιοσύνη;
Στοιχεία παραβατικότητας δεν θα έλεγα ότι φαίνονται. Μάλλον στη γραφή ενός ανθρώπου που ζει κατά παράβαση των θεσπισμένων κανόνων, θα υπήρχαν κάποια δορυφορικά χαρακτηριστικά που θα “έδειχναν” αδυναμίες του χαρακτήρα, αλλά μέσα από τη γραφή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν αυτό μπορεί άμεσα να μετουσιωθεί σε αδίκημα. Για να δώσω κι ένα άλλο παράδειγμα: στη γραφολογία υπάρχει ένα σημάδι, το οποίο θα μπορούσε να σημαίνει “υπερευαισθησία σε σεξουαλικά ερεθίσματα”. Αυτό, ακόμη και με το πιο ευνοϊκό γραφολογικό συγκείμενο (δηλαδή όσο και να συνηγορούν και τα υπόλοιπα γραφολογικά σημάδια στην ισχύ του χαρακτηριστικού αυτού) δεν οδηγεί οπωσδήποτε σε αποκλίνουσες από τον κανόνα σεξουαλικές συμπεριφορές. Το χαρακτηριστικό αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με χίλιους δύο τρόπους (ή λίγο ή ακόμα και καθόλου). Η γραφολογία δεν μπορεί να κάνει τέτοιου είδους λογικά άλματα. Γενικώς, πάντως, την ελληνική δικαιοσύνη ενδιαφέρουν τα πορίσματα της δικαστικής γραφολογίας, δεν έχει ποτέ ζητηθεί η συνδρομή γραφολόγου για την ανάλυση του χαρακτήρα.
Τι ήταν αυτό που σας εντυπωσίασε στον Καζαντζάκη, αναλύοντας τον γραφικό του χαρακτήρα; Πώς διαπιστώνονται τα χαρακτηριστικά αυτά που σας εντυπωσίασαν, γραφολογικά;;
Αυτό που εντυπωσιάζει στον Καζαντζάκη είναι η δίψα, η φόρα θα έλεγε κανείς, με την οποία θέλει να καταδυθεί στην ανθρώπινη ψυχή, στο μυστήριό της και στα μεταφυσικά. Τον ενδιαφέρει πολύ κάθε τι το μεταφυσικό, σε βαθμό συγκλονιστικό, όχι απλής περιέργειας. Οι περισσότεροι θα θεωρούσαν ότι ο Καζαντζάκης ήταν προκλητικός και γι αυτόν το λόγο “έτρεφε” τη διαμάχη με την Εκκλησία π.χ. Αυτή η εντύπωση καταρρίπτεται από τη γραφή του. Είναι εμφανές πόσο εισδύει στην κατώτερη γραφική ζώνη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την υπογραφή του. Η υπογραφή μάλιστα, στη γραφολογία έχει χαρακτηριστική λειτουργία: ενώ η γραφή αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο παρουσιαζόμαστε στους άλλους, η υπογραφή κατά κανόνα αποτελεί απεικόνιση του πραγματικού «εγώ». Φυσικά, υπάρχουν πάντοτε οι εξαιρέσεις. Από εκεί και πέρα, το γεγονός της οξυδέρκειας, της δημιουργικότητας κλπ, τα οποία επίσης βγαίνουν μέσα από τη γραφή του, νομίζω δεν εκπλήσσουν, μιας και πρόκειται για έναν μεγάλο λογοτέχνη, αλλά είναι μάλλον αναμενόμενα.
Θεωρείτε ότι ο τόπος καταγωγής επηρεάζει τη διαμόρφωση του χαρακτήρα; Αν ναι, αυτό μπορεί να διαγνωσθεί γραφολογικά;;
Ο τόπος καταγωγής επίσης δεν θεωρώ ότι διαμορφώνει “χαρακτήρα”, αλλά σε κάθε περίπτωση συμβάλλει στη διαμόρφωσή του, μαζί με πολλούς άλλους παράγοντες. Ο τόπος όμως με τι ταυτίζεται;; Με την κοινωνία, με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη συγκεκριμένη κοινωνία, με τα τοπία, με την ίδια τη γη και τους καρπούς της, με το κλίμα ή με όλα αυτά μαζί;; Και τι από αυτά είναι ανεπηρέαστο από τους υπόλοιπους παράγοντες που επιδρούν στη συνδιαμόρφωση του χαρακτήρα, ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε ξεχωριστά για τον τόπο καταγωγής;; Η γραφολογία τουλάχιστον δεν διαθέτει μηχανισμούς, που να μπορούν να διαχωρίσουν απόλυτα τον τόπο καταγωγής ως τρόπο “πρόσληψης” ή διαμόρφωσης στοιχείων του χαρακτήρα.
Ο Θεοχάρης Ν. Βαδιβούλης (vadivoulis.theocharis@gmail.com) είναι πτυχιούχος της Νομικής Αθηνών, διπλωματούχος στην Επαγγελματική και Δικαστική Γραφολογία του Πανεπιστημίου «Carlo Bo» του Urbino Ιταλίας και εργάζεται ως Δικηγόρος και Γραφολόγος.
